คลุมบรรทม, คลุมประทม, คลุมผทม หมายถึง (ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
ก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.
[คฺลุ่ม] น. ลักษณะของปากภาชนะที่งุ้มหรือโค้งเข้าอย่างปากตะลุ่ม.
[คฺลุ้ม] ว. มืดมัว, ไม่แจ่มใส.
ก. กลัดกลุ้มในใจจนแสดงอาการอย่างคนบ้า.